Kayıp Dünyalar

Batı İran dağlarından Mısır'a kadar uzanan Asur imparatorluğu, egemenliğinin temelini korku ve dehşet üstüne kurmuştu. Cana kıymayı, kan dökmeyi savaş yöntemlerinin ana ilkesi sayarlardı. İsa'dan önce XII. yüzyılın sonlarında, Asur kralı Tiglatpileser, Kafkasya'nın güneyindeki Moskienlere karşı düzenlediği bir sefer sırasında bütün köyleri ve sarayları ateşe verdi, ölülerin boyunlarını vurdurdu; kentlerin çökmek üzere olan surları üstünde kafataslarıyle büyük bir taç yaptırdı. Ondan daha kan dökücü olan Asur-Nasirpal ise, İsa'dan önce IX. yüzyılda, düşmanlarını diri diri toprağa gömer ya da bağırta bağırta derilerini yüzdürürdü. Kentlerin sur duvarlarını bu zavallıların derileriyle kaplatır, bazen de savaş tutsaklarını surların dibinde kazığa vurdururdu. Oğlu Salmanasar da cana kıyıcılıkta ondan geri kalmadı: tarlalarla köyleri yakıp yıktı, insanları kazıklattı ve "kafataslarından piramitler" yaptırdı. M.Ö. VII. yüzyılın ortalarında tahta çıkan Tiglatpileser III. yakın çağlarda bile sürüp giden bir geleneğin öncüsü sayılır: bu kral, egemenliği altına aldığı ülkenin insanlarını çok uzak bölgelere sürdürürdü. Kral Nabukodonosor da Kudüs'teki Yahudilere aynı şeyi uyguladı ve hepsini tutsak edip Babil bölgesine sürdürdü. Sanherib (VII. yüzyıl), bütün bu korkunç işkencelere bir de organ kesme geleneğini ekledi: bu kral tutsakların bileklerini, İmparatorluğun son büyük hükümdarı Asurbanipal ise dudaklarını kestirirdi. Ağızlarına bir halka takılmış ya da boyunlarına kayış geçirilmiş tutsakları yerde sürüklemek de çok yaygın bir işkenceydi. Asurbanipal'a tutsak düşen Dunanu adında bir kral yenik Elam (Babil ülkesinin doğusunda) kralının uçurulmuş kafasını boynunda taşıyarak, Arbela'ya kadar yerde sürüklenmiş. Arbela'da kralın dilini koparıp derisini yüzmüşler. Sonra. yüzülmüş kralı bir koyun gibi kurban etmek üzere bu kez Ninova'ya kadar sürüklemişler. Kyaksares'in yönetimindeki Medler ve Babilliler tarafından kuşatılan Ninova'nın yakılarak bir kül yığını haline getirilişinin [İsa'dan önce 612) bütün Doğu halkları için bir çeşit kurtuluş olduğunu anlamak hiç de güç değil.